De 9-jarige Zita zit in het derde leerjaar. De juf weet dat ze het thuis moeilijk heeft omdat haar ouders de eindjes nauwelijks aan elkaar kunnen knopen. Ook de directie van de school is op de hoogte. Op een dag wordt de juf langdurig ziek, zodat er een vervanglerares tijdelijk haar plaats inneemt. Ze wordt goed gebrieft, ook over Zita. Wanneer de vervangjuf op het einde van een lesdag aan de kinderen vraagt om morgen een krant van thuis mee te nemen, begint Zita plots te huilen. De juf laat de kinderen de klas verlaten om ongestoord met Zita te kunnen praten. Met het nodige geduld komt de juf tot het besef dat het meisje huilt omdat ze thuis nauwelijks geld hebben voor een brood. Laat staan voor een krant. “Nu zal mama geen brood kunnen kopen, want ik moet een krant hebben voor school.” De juf heeft zelf een krant voor Zita meegebracht en samen met de directie contact opgenomen met ons. Nu hoeft Zita zich als Pelicanokind minder zorgen te maken.